آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان سلول هرتل عبارتند از:

 

معاینه فیزیکی. پزشک گردن را معاینه می کند، اندازه تیروئید را بررسی می کند و می بیند که آیا غدد لنفاوی متورم شده اند یا خیر.

 

آزمایشات خون. آزمایش خون ممکن است ناهنجاری هایی را در عملکرد تیروئید نشان دهد که به پزشک اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت می دهد.

 

تست های تصویربرداری. تست های تصویربرداری. ، از جمله سونوگرافی و سی تی، می تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که آیا رشد غیر طبیعی در تیروئید وجود دارد یا خیر.

 

برداشتن نمونه ای از بافت تیروئید برای آزمایش (بیوپسی). در طول بیوپسی تیروئید، یک سوزن ظریف از پوست گردن با تصاویر اولتراسوند هدایت می شود. سوزن به سرنگی متصل می شود که نمونه ای از بافت تیروئید را خارج می کند. نمونه در آزمایشگاه از نظر علائم سرطان آنالیز می شود.

 

رفتار

درمان سرطان سلول هرتل معمولاً به جراحی برای برداشتن تیروئید نیاز دارد. پرتودرمانی و شیمی درمانی ممکن است گزینه هایی باشند.

 

 

عمل جراحی

برداشتن کامل یا تقریباً کامل تیروئید (تیروئیدکتومی) رایج ترین درمان برای سرطان سلول هرتل است.

 

در طول تیروئیدکتومی، جراح تمام یا تقریباً تمام غده تیروئید را برمی‌دارد و لبه‌های ریز بافت تیروئید را در نزدیکی غدد کوچک مجاور (غدد پاراتیروئید) می‌گذارد تا احتمال آسیب به آن‌ها کاهش یابد. غدد پاراتیروئید سطح کلسیم بدن را تنظیم می کنند.

 

گره‌های لنفاوی اطراف ممکن است در صورت شک به گسترش سرطان به آنها برداشته شوند.

 

 

 

خطرات مرتبط با تیروئیدکتومی عبارتند از:

 

آسیب به عصب کنترل کننده جعبه صدا (عصب حنجره مکرر) که می تواند باعث گرفتگی موقت یا دائمی یا از دست دادن صدا شود.

 

آسیب به غدد پاراتیروئید

 

خون ریزی بیش از حد

 

 

پس از جراحی، پزشک هورمون لووتیروکسین (Synthroid، Unithroid، و غیره) را برای جایگزینی هورمون تولید شده توسط تیروئید تجویز می کند. باید تا آخر عمر از این هورمون استفاده کنید.

 

 

 

درمان با ید رادیواکتیو

 

درمان با ید رادیواکتیو شامل بلعیدن کپسول حاوی مایع رادیواکتیو است.

 

درمان با ید رادیواکتیو ممکن است پس از جراحی توصیه شود زیرا می تواند به تخریب بافت باقیمانده تیروئید که می تواند حاوی آثار سرطان باشد کمک کند. اگر سرطان سلول هرتل به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته باشد، ممکن است از درمان ید رادیواکتیو نیز استفاده شود.

 

 

عوارض جانبی موقت درمان با ید رادیواکتیو می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

• دهان خشک
• کاهش حس چشایی
• حساسیت گردن
• حالت تهوع
•  

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای انرژی پرقدرت مانند اشعه ایکس یا پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. در طول پرتودرمانی، روی یک تخت قرار می گیرید و ماشینی در اطرافتان حرکت می کند و پرتو را به بدن می رساند.

اگر سلول های سرطانی پس از جراحی و درمان با رادیواکتیو باقی بمانند یا اگر سرطان سلول هرتل افزایش یابد، پرتودرمانی ممکن است یک گزینه باشد.

 

عوارض جانبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• گلو درد
• بثورات پوستی شبیه آفتاب سوختگی
• خستگی
•  

درمان دارویی هدفمند

درمان‌های دارویی هدفمند از داروهایی استفاده می‌کنند که به ناهنجاری‌های خاص در سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند. اگر سرطان سلول هرتل پس از درمان های دیگر عود کند یا به نقاط دوردست بدن سرایت کند، درمان هدفمند ممکن است یک گزینه باشد.

 

عوارض جانبی به داروهای خاص بستگی دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• اسهال
• خستگی
• فشار خون بالا
• مشکلات سلامتی

دارودرمانی هدفمند یک حوزه فعال تحقیقات سرطان است. پزشکان در حال مطالعه بسیاری از داروهای جدید هدفمند برای استفاده  بیماران مبتلا به سرطان تیروئید هستند.

مقابله و حمایت

تشخیص سرطان سلول هرتل می تواند چالش برانگیز و ترسناک باشد. با گذشت زمان، راهبردهایی برای کمک به مدیریت استرس و اضطراب ناشی از تشخیص سرطان پیدا خواهید کرد. تا آن زمان، چند ایده برای کمک وجود دارد:

کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. ممکن است راحت باشید که مشکل خود را با یکی از دوستان یا اعضای خانواده خود در میان بگذارید، یا ممکن است با یک گروه پشتیبانی رسمی ملاقات کنید. گروه های حمایتی برای خانواده های بازماندگان سرطان نیز در دسترس هستند.

• بگذارید مردم کمک کنند. درمان سرطان می تواند خسته کننده باشد. به دوستان و خانواده خود اطلاع دهید که چه چیزی برای شما مفیدتر است.
• اهداف معقول تعیین کنید. داشتن اهداف کمک می کند که کنترل داشته باشید و می تواند به شما احساس هدفمندی بدهد. اما اهدافی را انتخاب کنید که بتوانید به آنها برسید.
• برای خودتان وقت بگذارید غذای خوب، آرامش و آسایش کافی برای مقابله با استرس و عوارض ناشی از سرطان کمک می کند.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر علائم و نشانه هایی دارید که شما را نگران می کند، با یک ملاقات با پزشک خانواده خود شروع کنید.

اگر مشکوک به سلول سرطان هرتل باشد، ممکن است به پزشک متخصص در درمان بیماری تیروئید (متخصص غدد) یا پزشک متخصص در درمان سرطان (انکولوژیست) ارجاع داده شوید.

از آنجایی که قرار ملاقات ها کوتاه است، مفید است که به خوبی آماده شوید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک کند آماده شوید و از پزشک خود چه انتظاری داشته باشید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

• علائم خود را بنویسید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد.
• اطلاعات کلیدی پزشکی خود، از جمله سایر موارد را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل های خود تهیه کنید.
• اطلاعاتی در مورد سلامت خانواده خود، ازجمله بیماری های تیروئیدی و سایر بیماری هایی که در خانواده تان وجود دارد، جمع آوری کنید.
• از یکی از اقوام یا دوستان خود می توانید بخواهید که شما را همراهی کند تا کمک کند آنچه را که پزشک می گوید به خاطر بسپارید.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.
•  

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

• محتمل ترین دلیل علائم من چیست؟ آیا احتمال دیگری وجود دارد؟
• به چه نوع آزمایشی نیاز دارم؟ آیا آنها نیاز به آمادگی دارند؟
• چه درمان هایی در دسترس هستند و چه عوارض جانبی را می توانم انتظار داشته باشم؟
• پیش آگهی من چیست؟
• پس از اتمام درمان چند بار به ویزیت بعدی نیاز خواهد بود؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ به آن ها آماده باشید. ممکن است سوال کند:

 

اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟ آیا پیوسته بوده اند یا گاه به گاه؟

 

• آیا علائم بدتر شده است؟
• آیا تا به حال تحت پرتودرمانی در ناحیه سر یا گردن بوده اید؟
•  

مطالب مرتبط